JOUW WERELD
|
Geven en ontvangen moeten in evenwicht zijn. Wij denken vaak dat we nobel en onbaatzuchtig zijn als we iets geven en in feite is dat natuurlijk ook zo. Maar we moeten ons ook realiseren dat we daarmee de autonomie van de ander ontvangen. Degene die ontvangt heeft immers geen invloed op wat hij ontvangt. Geven is macht. Ontvangen is het weggeven van macht. Niet voor niets hebben wij vaak zo'n moeite met ontvangen. Daarom is het goed om te delen. Delen is een wederzijdse uitwisseling. Ik heb iets van waarde en deel dat met jou, jij kunt ervoor kiezen om datgene wat jij hebt met mij te delen. Zo is oorspronkelijk het geldsysteem ontstaan (als vervanging van het direct ruilen van goederen).
Dat ging goed totdat de balans tussen geven en nemen wegviel, doordat teveel mensen/instanties wilden nemen ten koste van anderen. Doordat het ontvangen werd geanonimiseerd (via het publieke bestel: belasting/sociaal stelsel/aandelenbeurzen) en dus ontvangen niet meer werd gevoeld als verlies van macht/autonomie. Kort door de bocht is deze disbalans de oorzaak van de huidige crises. Veel mensen denken dat de huidige wereldproblematiek zo ingewikkeld is dat zij niet aan een oplossing kunnen bijdragen, al zouden ze het willen. Als jij je eigen relatie met de verschillende macro-thema's onderzoekt en daar op micro-niveau naar handelt, draag je ECHT de wereld bij! |
Als jij weet dat jouw huis over 30 jaar instort wacht je toch geen 29 jaar? En nu je weet dat onze planeet het zo niet lang meer volhoudt? |
|
|
Een mogelijkheid om micro te handelen met macro effect bieden zogenaamde service organisaties, zoals bijvoorbeeld Soroptimist International, Zonta International en Rotary International. De PREZI hiernaast geeft een beeld van de organisatie, structuur en mogelijkheden van dergelijke internationale netwerken.
|
Biologisch of genetisch gemodificeerd?
In zowel de 'oude media' als in Social Media tekent zich sinds de laatste jaren een polarisatie af tussen aanhangers van biologische teelt enerzijds en genetisch gemodificeerd voedsel ('ggo') anderzijds. Deze polarisatie bestaat zowel tussen gewone burgers (consumenten), maar ook tussen overheden wereldwijd. Beide groepen menen dat alleen hun teeltwijze kan bijdragen aan de biodiversiteit, oplossen van de wereldhonger en milieu. Professoren van universiteiten uit alle delen van de wereld hebben onderzoeken verricht die het ene of het andere standpunt ondersteunen.
Inmiddels is in de wereld een soort 'voedseloorlog' ontstaan. Amerika heeft vrijwel direct na ontdekking van 'ggo'-technologie (medio jaren 80) haar regelgeving hierop aangepast, zodat op dit moment ca. 80 % van de schappen in Amerikaanse supermarkten vol ligt met produkten waarin ggo-bestanddelen zijn verwerkt. Europa heeft een strikt beleid voor wat betreft ggo's. In dit anti-ggo beleid in Europa begint echter nu verandering te komen. Afrika en Azië kijken naar Amerika en Europa voor het vaststellen van hun beleid en hebben lang Europa gevolgd, maar beginnen nu ook te verschuiven.
De regelgeving met betrekking tot biologische teelt vormt een soort spiegelbeeld van deze situatie. In Europa is de biologische land- en tuinbouwsector sterker vertegenwoordigd en is de regelgeving aanzienlijk soepeler dan in Amerika. Ook daar begint nu echter verandering in te komen in Amerika.
CERES heeft als standpunt dat beide methoden naast elkaar kunnen bestaan. Het argument dat ggo in strijd zou zijn met de natuur, gaat al sinds de industriële revolutie niet meer op. Immers, de menselijke natuur brengt mee dat mensen willen innoveren. Technologie ontwikkeling houd je niet tegen. Wel dient een en ander natuurlijk met de nodige zorgvuldigheid te worden omgeven en in symbiose met de andere 'spelers' in de natuur. Hierover wordt dan ook door overheidsorganen wereldwijd hard nagedacht.
In zowel de 'oude media' als in Social Media tekent zich sinds de laatste jaren een polarisatie af tussen aanhangers van biologische teelt enerzijds en genetisch gemodificeerd voedsel ('ggo') anderzijds. Deze polarisatie bestaat zowel tussen gewone burgers (consumenten), maar ook tussen overheden wereldwijd. Beide groepen menen dat alleen hun teeltwijze kan bijdragen aan de biodiversiteit, oplossen van de wereldhonger en milieu. Professoren van universiteiten uit alle delen van de wereld hebben onderzoeken verricht die het ene of het andere standpunt ondersteunen.
Inmiddels is in de wereld een soort 'voedseloorlog' ontstaan. Amerika heeft vrijwel direct na ontdekking van 'ggo'-technologie (medio jaren 80) haar regelgeving hierop aangepast, zodat op dit moment ca. 80 % van de schappen in Amerikaanse supermarkten vol ligt met produkten waarin ggo-bestanddelen zijn verwerkt. Europa heeft een strikt beleid voor wat betreft ggo's. In dit anti-ggo beleid in Europa begint echter nu verandering te komen. Afrika en Azië kijken naar Amerika en Europa voor het vaststellen van hun beleid en hebben lang Europa gevolgd, maar beginnen nu ook te verschuiven.
De regelgeving met betrekking tot biologische teelt vormt een soort spiegelbeeld van deze situatie. In Europa is de biologische land- en tuinbouwsector sterker vertegenwoordigd en is de regelgeving aanzienlijk soepeler dan in Amerika. Ook daar begint nu echter verandering in te komen in Amerika.
CERES heeft als standpunt dat beide methoden naast elkaar kunnen bestaan. Het argument dat ggo in strijd zou zijn met de natuur, gaat al sinds de industriële revolutie niet meer op. Immers, de menselijke natuur brengt mee dat mensen willen innoveren. Technologie ontwikkeling houd je niet tegen. Wel dient een en ander natuurlijk met de nodige zorgvuldigheid te worden omgeven en in symbiose met de andere 'spelers' in de natuur. Hierover wordt dan ook door overheidsorganen wereldwijd hard nagedacht.