Leven met het ritme van de maan
Iemand vertelde mij over leven met het ritme van de maan. De wetenschapper in mij voelde weerstand, maar dat is nooit een reden om het als onzin opzij te zetten. Ik beargumenteerde: De maan trekt de zee aan in eb en vloed. Wij bestaan voor meer dan 80 % uit water. Dat de maan dan ook invloed heeft op ons gedrag is geen vreemde gedachte. Ook de planten en natuur reageren op de maanstanden. Na een paar maanden uitproberen was ik overtuigd. Nu ik het al jaren doe, merk ik dat het automatisch gaat, ik hoef de maanstanden niet meer op te zoeken, kan aan het intuïtieve gedrag van mijn huisdieren en (kleine) kinderen zien wat de maanstand is. En zelfs de statistieken van de website tonen aan dat mensen rond volle maan meer openstaan voor nieuwe dingen dan bij nieuwe maan. Concreet geef ik hieraan invulling door bij iedere volle maan stil te staan met een 'vollemaansfeestje' met mijn kinderen. We bedenken dan wat we niet langer nodig hebben. De twee weken tot nieuwe maan (dus als de maan afneemt) ga ik zoveel mogelijk opruimen, uitmesten, scheiden, sorteren en reinigen, zowel in mijn huis, in mijn kantoor als in mijn lijf. Vanaf nieuwe maan (als de maan weer groter wordt) is er dan weer ruimte voor nieuwe dingen. |
Effect van wilde natuur op de hersenen
In 2009 zwom ik met walvissen en dolfijnen in het wild. Een onvergetelijke ervaring met verstrekkende gevolgen voor mijn emoties en welbevinden. Walvissen en dolfijnen zijn zoogdieren met enkel een zogenaamd lymbisch systeem. De mensheid heeft door evolutie een neocortex gecreëerd. Dit hersenkwabje zorgt voor risico inschatting, vermogen tot analyseren en alarmering bij gevaar. Door de overvloed aan prikkels door verkeer, televisie etc is de neocortex bij veel mensen overontwikkeld. Contact met de wilde natuur zet de neocortex tijdelijk buiten spel. Immers, risico's zijn dan niet te vermijden en de angst kan alleen worden ondergaan en niet gecontroleerd. Hierdoor gaat je lymbische systeem overheersen. Bij mensen zorgt het lymbische systeem voor creativiteit, seksualiteit, bevalling, geloof en overgave. Nu kan natuurlijk niet iedereen met walvissen en dolfijnen gaan zwemmen om hetzelfde te ondergaan (dan zijn ze ook niet wild meer). Voldoende is blootstelling aan rauwe natuur, zoals met een bootje op zee of buiten kijken als het bliksemt en ervaren hoe klein wij als mens zijn. |