kinderen

JOUW KINDEREN

Kinderen zijn mini-volwassenen, maar dan zonder opgebouwde beschermingsmechanismen en levend in het hier en nu. Kinderen leven hun emoties uit en stemmen zich af op de omgeving. Het zijn perfecte spiegels voor jouw gemoedstoestand. Veel van het gedrag van jonge kinderen kan worden herleid tot jou als ouder en het fijne is dat veel van het (negatieve) gedrag ook door jou kan worden gekeerd. Vaak al gewoon door het anders te beleven.

Door het gedrag te zien als jouw les en daar actief iets mee te doen, voelt een kind zich gezien en begrepen. Kinderen zijn van nature loyaal naar hun ouders en zullen proberen de ouders te plezieren. Als dat keer op keer een negatieve reactie oplevert of zelfs geen reactie, stompt een kind af en gaat het negatieve aandacht vragen (bewust of onbewust door bijvoorbeeld bedplassen). Alles om de verbinding met jou als ouder te blijven voelen.

Een kind lijkt op een boom: de potentie van de boom zit al in het zaadje bij het planten. Afhankelijk van de kwaliteit van de grond, de hoeveelheid licht, ruimte en bescherming die de boom krijgt, ontwikkelt het sterke wortels, een brede stam en veel takken met gezonde bladeren.

Als ouder zorg je dat het kind zich kan ontwikkelen. Als het klein is bescherm je het zodat het kan wortelen en als het groot genoeg is geef je het ruimte om te groeien en takken te maken. Aan de potentie kun je niets veranderen, je kunt de ontwikkeling wel vertragen door het kind te (laten) beschadigen.

Missers bij omgang met kinderen:

Des te meer regels je stelt in huis, des te meer je ze zult moeten handhaven. Bedenk daarom bij elke regel waarom je het instelt en hoe belangrijk je het vindt. Alleen regels die jij en jouw partner belangrijk vinden zul je automatisch consequent handhaven. Als een regel niet zo is uit te leggen dat je kind de logica ervan begrijpt, kun je hem beter laten varen.
Kinderen zijn gevoelig voor tegenstrijdigheden. Als je als ouder 1 ding zegt en iets anders doet, verlies je aan gezag en geloofwaardigheid. Als jij zelf een zwakte hebt, geef dat dan toe en laat zien dat je eraan werkt, ontken het niet tegenover jouw kind. Jouw kind leert zo dat ook volwassenen zwakten hebben, krijgt het goede voorbeeld dat je eraan werkt en - belangrijkst - blijft jou op jouw woord geloven.
Als je jouw kind vanuit volwassen perfectionisme gaat sturen, wordt het kind onzeker of - in het beste geval - gaat het denken dat de activiteit waar jij bij stuurt niet echt 'zijn of haar ding' is. Als je wilt dat jouw kind iets goed leert, laat het dan leren van eigen fouten door zelf te experimenteren. Doe de activiteit goed voor als jouw kind daarom vraagt en wees een consequent goed voorbeeld, kinderen kijken bijna alles af.
Het belangrijkste machtsmiddel dat kinderen hebben en dat geen ouder ongemoeid laat is de weigering om te eten. Kinderen hebben dit al heel vroeg door, dus laat dit geen machtsstrijd worden. Als een kind over de hele dag (of zelfs paar dagen) genomen gezond heeft gegeten is er geen reden om bij elke maaltijd te eisen dat het kind 'eet wat de pot schaft'. Een kind weet zelf wat hij/zij nodig heeft en zal zich onder normale omstandigheden niet uithongeren. Een hond eet ook geen komkommer, omdat jij dat wil. Vuistregels.
Vergelijk jezelf niet met andere ouders en veroordeel anderen of jezelf niet voor de omgang met een kind. Ieder kind is anders en een goede ouder stemt daar intuïtief op af. Je ziet altijd maar een momentopname van de relatie ouder/kind en anderen dus ook bij jou. Op basis daarvan kun je geen zinnig oordeel vellen.
Als jij ergens angst voor hebt, laat je kind dan in deze situatie als het even kan door een ander begeleiden. Jouw angsten worden gevoeld door jouw kind en razendsnel overgenomen, zeker als het gaat om heel jonge kinderen. Je kunt vanuit het kind de ouder vergelijken met een stewardess in een vliegtuig tijdens turbulentie. Zolang de stewardess rustig blijft, zijn de passagiers rustig. Als het echt niet anders kan worden geregeld, leg dan aan jouw kind uit dat jij angstig bent en waar dat bij jou vandaan komt. Jouw kind begrijpt meer dan je denkt en zal het hoe dan ook voelen, begrip is dan een fijn houvast voor het kind.

Successen bij omgang met kinderen:

Probeer 'momentjes' in te bouwen die voor kinderen herkenbaar zijn en waarop ze zich kunnen verheugen, zoals 'zaterdagavondfeestje', 'zondagochtend ontbijt', of begin-van-vakantie-thee'. Het kan van alles zijn, belangrijkst is dat jullie als ouders er zelf ook van genieten. Kinderen zullen deze momenten altijd herinneren, want het schept een 'eigen' gezinsband.
Kinderen vinden het vaak moeilijk om gelijk contact te maken met mensen die op visite komen of waar jullie op visite gaan. Dit uit zich vaak in aandacht trekken of wegkruipen bij de ouder die druk is met de 'volwassenen'. Vraag het kind daarom bij binnenkomst om de volwassenen te groeten, al is het maar door zwaaien, zodat het eerste contact is gelegd. Zodra het kind aan de nieuwe energie gewend is kan het gemakkelijker aansluiting vinden bij het gezelschap.
Als je een kind van jongs af aan vertrouwen geeft, zal hij/zij dat niet gauw beschamen. Geef het kind bijvoorbeeld de sleutel van het geldkistje voor het geval hij/zij geld nodig heeft en vertrouw er dan ook echt op dat jouw kind daar goed mee omgaat. Ga het niet controleren of natellen. Mocht er structureel geld kwijt zijn, dan valt dat vanzelf op en kun je oprecht beschaamd zijn in je vertrouwen en dat ook naar je kind uitstralen.
Om de emoties van je kind te erkennen, maar hem/haar tegelijkertijd te leren er niet teveel gewicht aan toe te kennen, kun je ze benoemen als kleurige monstertjes die in hun buik wonen. Bijvoorbeeld een groen monstertje voor jaloezie, een rode voor boosheid, een roze voor liefde, etc.. Kinderen kunnen dan - door de afstand die ze ervaren- ineens met een glimlach vertellen over die monstertjes en wat ze voelen.
Vraag je kind om situaties vanuit zichzelf te beoordelen, door te vragen hoe zij zich zouden voelen als iemand hun gedrag vertoont. Bij onjuist gedrag tegen dieren kun je bijvoorbeeld vragen hoe jouw kind het zou vinden als er een reus zou komen die dat bij hem/haar zou doen. Je geeft je kinderen hiermee een innerlijk kompas waar ze altijd mee kunnen sturen, ook op latere leeftijd.
Geef je kind zelfvertrouwen door het veelvuldig te prijzen voor positief gedrag. De maatschappij stelt ieder teveel aan zelfvertrouwen vanzelf bij (het is net vitamine C, waarvan je een teveel vanzelf uit plast - vitamine Compliment). Zo krijgt jouw kind een reservoir dat groot genoeg is om nooit leeg te raken. Dat je kind door complimenten verwend zou worden of het leven niet aan zou kunnen, omdat het niet is 'gehard' is nonsens, niemand wordt verwend of slap van zelfvertrouwen.